Hızır

Beyaz, kocaman ellerinden merhamet damlayan adam

Çöl ortasında bir ordunun gaddarlığını giderebilmek için.

Kelimelerin yeni filizlenmiş fesleğen kadar yeşil

Yol boyu gözlerimi alıyor düşün,

Çimlerin üzerinden geçen halhal sesleri

Ve gül dallarında rüzgârla sallanan umutlar.

Hava kokuyorsun, oksijen kokuyorsun şimdi

İçime çektikçe yaşıyorum seni.

Bir yoksun gelse kapıma sensin diye çevirmem geri

Bomboş elleri.

En güzeli sana gülümsemeli.

Ben

Yeni şeyler için yeteri kadar cesaretim olmadığını düşünüyorum. Bir şey yaparken, hep daha güzel örnekleri düşünüp ya vazgeçiyor ya da ağırdan alıyorum.

Kendimi çoğunlukla yetersiz görüyor, akşam başımı yastığa koyduğumda bugün neler yaptın, neler için tembelliğin tuttu diye kendimi cezalandırıyorum. Biraz fazla uyumuş olsam, bunu hayatımdan çaldığım ve geri döndürülemeyecek zaman olarak nitelendiriyorum.

Sırtımda hep bir ağırlığım var, yaşamı yüzde yüz kullanamamaktan çok çekiniyorum. Hani bazen rahat ol diyorlar ama bu konuda hiç de rahat olamıyorum. Bunun yanlış olduğunu düşünsem de kendimi engelleyemiyorum.

Şu filmleri izleyeyim, şu hobilerimi gerçekleştireyim, evimi temizleyeyim, sınavıma çalışayım aman ha sporumu ihmal etmeyeyim, arkadaşlarımıa arayayım vs vs vs.

Aslında öyle mutsuz bir insan da değilim, insanlar çoğunlukla iyimser olduğumu düşünüler.Diğer yandan bu iyimserliği bir türlü kendime göstermiyorum.